anna,

hangi sen'e yazdigimi inan ben de bilmiyorum, bir sen kaldi mi bundan da emin degilim. orada degilsin, anliyor musun beni? sevisirken degilsin, en kaba tabirle icindeyken bile degilsin. tebessum yayilmayan o dudak bile yok. kazadan beri yoksun hayir, bu hacim yigini bir anlam ifade etmiyor. ben, senin gibi,o bilim adami takimindan degilim, siktirik fizik kanunlariniz benim bu siktirik benligim icin yeterli degil. seni varsaymam icin degil. hangisi dogru bilmiyorum, kazadan sonra senin yaptigin gibi cennet kavramiyla uyutuldugumuza inanmak mi yoksa benim gibi yasamaya bakmak mi? sig bir adamim kabul, benim annamin ellerini uzak tutamadigi bir adam. artik bilmiyorum, senin soyledigin gibi salt cehennem hayati mi yasiyoruz? bilemiyorum bebek, cehennemdeysek eger beni uyutan, cennet denen boktan tatil icin sabah sekiz aksam bes kicini yirtan memurlardan farksiz yapan sendin. ne para, ne ihtisim, anna, benim guzel dudakli daha da guzel goguslu mabedim. simdi soyle bana, hala varim diye bilir misin? tum bu kavram safsatalarini birakip bu koltukta, tam da su anda sortumu siyirip ustume atlayabilir misin? iliklerine kadar yasayabilir misin? supheliyim. o yuzden tam da su anda geri alma tusuna basicam hayatin, bizi o kavsaga tozu dumana katip taklalar attigimiz ana goturucem. cunku o zaman gercekten olu olacaksin guzel anna. beni tukettigin, tukendigin kadar olu. ve en azindan hayata hep anlamli bakmis bir anna gecmis olacak dunyadan, kazadan sonra cehennem kuramlarina sarmamis bir anna. bahsis birakmami sevmezdin ama, ustu kalsin. meteliksiz olmek icin guzel bir aksam.

plain jack