kurdeleye kestik? vol 2

"benim.
by nc on 30 August 2010 at 01:37

yeni fark ettim, ben yazdiklarimi -ister keyfi bir yazi olsun ister okul icin yazilmis bir makale- okumuyorum. yaziyorum ve bir yerlere kilitliyorum, bazen buraya (facebook blogu) koydugum da oluyor. ama donup okumuyorum. yazdiktan sonra hizlica bir kez okuyup yazim yanlislarini duzeltiyorum sadece. gizem yaratmak degil esasinda amacim, sadece yazdiktan sonra benim degil gibi geliyor onlar. 'If I get it all down on paper, it's no longer inside of me...' demis Anna Nalick, benimki de o hesap iste. bir seyleri yazarken kafadakiler benim dusuncelerim evet, kabul. ama kagida dokulunca baska bir sey oluyor, yeni bir kimlige burunuyor, artik benim icimde olmuyor. iste o sebeple okumuyorum ben onlari, sanki birinin mahremiyetine burnumu sokuyormusum gibi bir hisse kapiliyorum. dusununce sacma belki, ben dusundum, ben susledim, onu o yapan benim. infected mushrooms ve earl grey'i azaltsam mi acaba diye dusuncelere dalarak bunu da bitirmenin vakti geldi. gule gule yazi, tozlu raflari fethetme vaktin geldi."


Alışkanlıklar beslenmemeli, terk edilmelidir. En azından 'ev' hissini tadamayan, 'evde' olamayan ruhlar için bu böyledir. Evsiz ruhumun bir şeylere bağlı kalması onu yoruyor, bir de böyle deneyelim bakalım.