Yaklasik 7 milyar ruh dolasiyor dunyada. 7 milyarin bir kismi 'ruh esini' buluyor, bir kismiysa o kadar ruh icinde onun yalnizliga terk edildigine inaniyor. Herkese uygun bir ruh var disarida, oyle deniyor. Yalniz degilsiniz diye teselliyor ediyorlar sizi. En kalabalik nufus oranindan birine sahip Cin'de olabilir belki Amerika'da dolasan bir ruhun ikizi. Bambaska bir denizin cocuklarini ele alalim, sakin bir sahil kasabasi veya ufak bir koy belki. Toplasaniz nufusu iki yuzu gecmiyor. Her ruh birbirine asina. Bunun yirmisi ufak daha, yirmisi ise coktan yitirmis gencligini. Bir yirmi de esini bulmus olsa geriye yuz yirmi ruh kaliyor. (Korkmayin bu hesap sonucu 40 cikmiyor*). Bu yuz yirminin altmisinin kadin, altmisinin erkek oldugunu farz edelim. Tek bir kadin ruh, ruh esini bulmak icin geriye yuz ondokuz ruh kaliyor. Cunku o ruhun bu kasabadan oteye gitmesi, baska denizlerin sabahina uyanmasi olasi degil. Yedi milyar ruh icinde bir 'es', oysa onun digerleri kadar sansi yok. Ruh esi belki bambaska bir sehirde kalkmis kahvaltisini ediyor simdi. Oysa o cok uzaklarda, o kasabada esini bekliyor. Simdi soyleyin bana, gercekten herkes bir gun esini bulabiliyor, herkes bir gun sevgiyi hissedebiliyor mu? Adil diyebilir misiniz buna?
*Devlet Bahceli'ye metalci selami gondererek gonlunu alalim.
No comments:
Post a Comment