November 18, 2013

adem elması

bütün vücudum seni bekliyor. ellerim, parmaklarım. dudak kıvrımlarım. midem kıvranıyor, ayaklarım karıncalanıyor. huzursuzum, sürekli bir yerlere gitme telaşındayım. seni bekliyor olmaktan başka açıklaması yok bu özlemin, bu yoksunluk hissinin. oysa adını bile bilmiyorum. güleç misin, adem elman çıkık mı? bu sorular beni delirtiyor. sesini duymak istiyorum. üstüme kül döküldüğünde sen silk istiyorum, çay getirmek istiyorum sana. arkadaşın olmak istiyorum. ailen olmak. sevgilin belki. senin olmak, sen olmak.

burnum omzunda diyen şaryı dinler misin mesela. sen de kedileri sever misin? sen de özlüyor musun beni, bedenin arıyor mu bedenimi?

altı aydır düşündüğün tek soru ben olmak istiyorum. birlikte yalnızlaşalım istiyorum, birlikte sefil olalım. çaya şeker atmayalım, soğuğa inat merdivenlerde yaşlanalım.

en sevdiğin renk ne? ben en çok maviyi seviyorum. en çok seni seveyim istiyorum. seni arıyorum, seni özlüyorum, seni bekliyorum. ellerim, parmaklarım ve dudak kıvrımlarım. hepsi sana dokunuyor şuan, seni çağırıyor. sence de artık gelme zamanın gelmedi mi?

No comments:

Post a Comment