so long and thanks for all the fish

bu sabah uyandigimda cidden mezun oldugumuzu fark ettim oyku, sana da oldu mu? bozkirda yesil yuvadan uzakta, ted ailesinin uzaginda olmanin dayanilmaz hafifligi. benim icin bes, senin icin dort yil suren bu yolculugu dusundum. cogu ayri, en guzel zamanlari birlikte geceni hani. aklima o muthis siirin muthis dizeleri geldi.

"...dokuz yuz kirk bir yili aralik ayinin on besinde

 bu sabah safakla bitecek olani 

elden gelseydi tekrarlamak

tekrarlardi ayni yerden baslayip

ayni yoldan gecerek

ve yine gerekirse ayni yerde bitirmek uzere."

evet o yesil semsiyeli bendim, hani tamer hoca'nin odasini basan. tiskur ederim.

sahi biz o kurufasulye gunlerine sus kopekleriyle giden kokoslardan olmayiz, degil mi?