güzel insanlar ölseler de pırıltılarını kaybetmezler, joy ismi yakışan güzel hatun gibi. ama geride kalan, o insanın pırıltısında hayat kurmuş insanları üzmek niye? yine ahlak masası kurmuşlar, yine asmışlar kesmişler. işte böyle zamanlar keşke diyorum, keşke hafızalardan da gitse o güzel ruh. gitse de bu deli saçmalarını duymak zorunda kalmasa sevgileri, öfkeyle lekelenmese yasları. ben sanırım kabul ederim hayatımdaki mükemmel insanları unutmayı, onların ruhları incinmesin diye.
ama unutulmadığına göre, kulaklarımızı tıkayamazdığımıza göre kötülüklere, bir iki kelam da ben edeyim senin için. iyi ki vardın güzel neşeli kadın. bizi ısıttığın için teşekkürler.
No comments:
Post a Comment