beklemedigin bir anda ritmi degisen sarki gibi zihnim

sevgili bay ve bayan sen,
kimse icin yazmiyorum, kendim icin yazdigimi yonetip oynuyorum. utanmiyorum da ustelik. kendim icin yapiyorum tek perdelik oyunumu. ara ara kacak seyirci giriyor ama esas olan benim. o yuzden kimsenin begenisi icin yazmam, begenilesi fikirler yazmam gerekmiyor. yazdiklarim kadar varim, anladiklarin kadar degil anlayacagin. beni ve dolayisiyla bunu anlaman gerekmiyor. kelimeleri ben seciyorum ozenle, tasviri ben yapiyorum. sana hicbir sey cagristirmayacak cunku parcalar benim hayatimdan ve neyseki sen ona dahil degilsin. ustelik sen derken bile adres gostermeyisim, seni tanimiyor olusum bana ayri bir zevk veriyor.

caba harcamamak... ne kadar zevkli biliyor musun? gozlerini kapamak ve zihnini bosaltmak. tek bir bakisla secimlerini yapmak. bir anda soyutluyorum kendimi ve ingiltere'de oluyorum. bir bakmissin fularimi kafama dolamak zorunda kaliyorum yagmur bastirinca. metroya kosturuyorum. semsiyemi yine! unutmus olusuma kufrediyorum. ve sen bunlarin hicbirini gormuyorsun, duysan da anlamiyorsun. zihnimle sevismek ne kadar zevkli, biliyor musun?

nc.

in memoriam | apocalyptica