February 21, 2011

nc has left the building

ara sira iflas eder bunye, gercekten kelimenin anlamiyla tukenir. bunun havali bir yani yok, fazlasiyla zavalli ustelik. cocuk gibi gozlerinin yaslarla dolmasi, anahtarini evde unuttugunu fark etmen, sinava gec kaliyor olusun, bahce icinden gecip arka kapiyi acip kendi evine hirsiz gibi girmek zorunda olucak olusunun ve bahcedeki camurlu yolun gozunde buyumesi, kapiyi yumruklayarak calmana ragmen kimsenin acmamasi derken gecen surenin yarim saat olmasi bana inandirici gelmedi. belki saatler derdim sorsalar belki daha yeni geldim. bilemiyorum, o an ne hissetigime gore degisirdi bu sorunun cevabi. tek bildigim kaynagini bilmedigim, buyuk ve yapiskan bir ofke kusuyordum. sinavimi kacirmistim, yorulmustum, ellerim, ayaklarim ve burnum usuyordu. ve o an fark edebildigim tek sey artik istedigim seye ulasmak icin yeterince azmedip azmedemeyecegimi bilmedigimdi. tam da gezme tozmayi kesip adam gibi ders calisam derken olmadi bu bebek. ele gune karsi yapayalniz, boyle de olmaaaaz ki dipi dip dip.

1 comment:

  1. yerim la seni. valla. o ilk satırlarda benden bahsediyosun sandım zaten

    ReplyDelete