April 28, 2011

hastayim, nefes alamayacak kadar hastayim hem de. sabah 10:21 dershane ariyor, uyanmasam mi diye dusunurken bir bakmisim selin ablayla konusuyorum. haftalar oncesinden soz verilen etut bugun konmus, elbette yetiskinler yetiskinleri dinledigi icin. illa babamin konuya el atmasi gerekiyor. benim haftalardir tum mantikli sebeplerle etut koyulmasi icin konusuyor olmamin onemi yok, seni anliyorum alper kamu. kepazelik. iste bu yuzden yetiskinlik sinirini asla gecmeyi dusunmuyorum, bes ekimden beri legal olmam kimin umrunda?

sirf okuyabilmek icin tum zamanimi boyle aptalca heba ediyor olmam, okunacak onca kitabi kacirmam o kadar aci ki. yutkunamiyorum. sonra dusunuyorum 'cilgin mi cilgin projeler'i, 'ana dilinde okuyamazsin, istemezuk'leri, 'beyaz turk' kiclarini, 'derinci'leri ve daha nicelerini. zaman kaybediyorum, cok zaman. oykuyle konusmayi ozledigimi fark ediyorum, tum bu ygs vidi vidilari olmadan hakikaten konusmayi. belki aglasmayi. disarida insanlar oluyor, ben icimde oluyorum. bir levazimatci olmez dedigini duyuyorum orta yasli bir kadinin, insanlar olur diyorum. fikirler susturulur, insanlar oldurulur. bunu en iyi sen bilmelisin, yasadigin kusagi gormuyor musun diye haykirmak geliyor icimden? insanlar oluyor, fikirler susuyor. sonra sizin cocuklar yasasin demokrasi, yasasin laik ilkeler diye vur patlasin cal oynasin yapiyorlar. igreniyorum. anlasamiyoruz, bir levazimatci oldurulmez, olmeyi secer. ve bir levazimatci oldugunde yerini 10u birden almaz, oyle de ozeldir cunku.

ne diyordum insanlar olur, fikirler mahkum olur. sizin zihinlerinizin korku hapishanelerinde isgence gorur. sonra siz kalkar 'sevgi' gibi isimleri kullanip hastaneler acarsiniz, isgenceyle tattiginiz o zehri daha cok ister, zihinlere sacarsiniz. igreniyorum, insanlik sucu lafini duydukca daha da cok igreniyorum. ve bana ama biraz da trigonometri almaz misin diye sorduklarinda essiz yuzlerinde porselen fincanlari parcalamak istiyorum. insanlar disarida oluyor ben icerde, yardim cigliklarini duymamayi seciyorlar, yaralilara yardim eli uzatmiyorlar. hey ozgurluk?

1 comment:

  1. kendimi kanadaya pazarlamaya karar verdim. yalniz basvurmak icin 3 yil orada yasamam gerekiyormus. keske 18'ime girmeden once aklima gelseydi ama ne nane.

    neyse. gordugum kadariyla yasam hastaligina yakalanmissin bebeem, gecmis olsun.

    ReplyDelete